Ode aan Maria en de moeders van deze wereld
Het zal je maar gebeuren dat je kind een groot ideaal heeft, dat hij de wereld wil veranderen, dat hij of zij een enorme stap zet, de wereld rondtrekt en anderen vertelt hoe het anders moet.
En wat zit je dan als moeder in de zenuwen, wat doet het pijn als je kind vanuit jouw perspectief in zeven sloten tegelijk loopt, onverantwoorde risico’s neemt en er een grote kans is dat ze niet veilig terugkomen in huis en haard van moeders.
Jihadstrijders
De moeders van jonge jihadstrijders hebben diezelfde angst, want de kans dat hun kind levend terugkomt is gering. Maar ook al die moeders die hun kind verloren door uitgaansgeweld, door een ernstige ziekte, door een verslaving, door een Nederlandse vredesmissie, door wat er allemaal mis kan gaan met kinderen. Dat is een kruis op zich, om dat te dragen en hoe moet je verder met dat lijden in jezelf.
Soms heb je geprobeerd om het tij te keren, om het noodlot af te wenden, maar dat lukte niet; je hebt alles gedaan wat je kon, maar het was niet genoeg.
Als ik met de vrouwen in het Noorderlandhuis, ons verzorgingshuis in Hoogkarspel spreek, is een van de eerste dingen die ze mij vertellen dat zij naast hun man ook een kind hebben verloren. Op hoge leeftijd zit de pijn nog diep en is het verdriet nog zichtbaar.
Dat is het verhaal van Pasen, een verhaal van verlies, van het kruis te dragen dat je je kind moet loslaten, dat hij een man is geworden en dat het zijn levensweg is jou los te laten. Maar in het Paasverhaal is er een bijzonder happy end.
De mens Jezus sterft en de Gods zoon staat op uit de dood.
Maar Maria is haar kind kwijt, eerst aan de hel van de veroordeling en het kruis en dan nog aan de hemel die hem opneemt. Helaas maken aardse moeders niet zo vaak zo’n opstanding mee. Dikwijls is het kruis loodzwaar en moet je verder door het moedig levenslang te dragen.
Maria
De verbondenheid met Maria is voor veel Rooms Katholieke vrouwen een zegen geweest, de vrouw die dichtbij ons staat en dichtbij haar zoon Jezus. Zo was en is zij voor veel vrouwen een verbinding met het goddelijke. Met de hoop en de troost van een andere wereld die verlicht en omarmt. En dat kan vrouwen en ook mannen troost bieden, dat er een vrouw is die je voor is gegaan in het diepe verdriet.
Ik heb Maria leren lief hebben in de Duif, ik ben aan haar verknocht, want zij trekt het verhaal van Vader, Zoon en Heilige Geest dichterbij ons gewone mensen.
Stille Week
In de week die komt en die ook wel Stille of Goede Week wordt genoemd, gaan we symbolisch door alles heen: het feest van de intocht op Palmpasen, de gemeenschap van het laatste Avondmaal, de joodse Seideravond die ook door Jezus werd gevierd met zijn leerlingen, het lijden en de dood door de terechtstelling van Jezus, de echte Passion, de stilte van de Stille Zaterdag, het stille verdriet en dan Pasen met haar wonderlijke blijdschap en onbegrijpelijke ontdekking, een heel andere blijdschap, innerlijk en intens.
In deze week breng ik een ode aan Maria en de moeders van deze wereld. Om haar liefde, moed en doorzettingsvermogen en telkens weer opstaan.
Een mooie Paasweek toegewenst,
Ds.Marina
marinaslot@kpnmail.nl