De Herberg, de droom van een dominee

Toen ik solliciteerde als dominee in Hoogkarspel en Westwoud, heb ik gezegd dat mijn droom is dat de kerk een herberg is. Een plek waar je uit kunt rusten, je kunt laven aan de stilte, de muziek, goede woorden, ontmoetingen, geestelijk voedsel, maar ook een maaltijd, een gesprek met elkaar.
Drie-en-half jaar na mijn intrede op 8 april was het zover, de eerste maaltijd werd genuttigd door 26 ouderen van onze beide gemeenten.
De verbouwde pastorie huiskamer kreeg de naam Herberg en wij hebben daar een prachtige keuken waar we met de kookgroep de heerlijkste maaltijden bereiden.
Onze kosteres Margreet maakt altijd een prachtige tafelschikking en kleedt de ruimte mooi aan en ook doet zij het leeuwenaandeel van de afwas. Heerlijk om zo verzorgd te worden!

Maaltijd voedt en inspireert
Inmiddels hebben we drie maaltijden gehad, de ene maand is er open inschrijving, de andere maand nodigen we een groep mensen uit.
Bij de open inschrijving hebben we een programma. Als dit je aanstaat, dan kun je mee-eten en genieten van een verhaal en muziek en een lekkere driegangenmaaltijd met koffie en thee na. Maar vooral ook genieten van de ontmoeting en het gesprek met elkaar. Iemand van de aanwezigen van de afgelopen vrijdagavond zei: hier wordt je levendig van, het voedt en inspireert.
De andere maand nodigen we een groep mensen uit van wie wij vinden dat ze het verdienen, die iets betekenen voor de samenleving (zoals in september leden van de vrijwillige brandweer) of mensenkinderen die zo’n ontmoeting nodig hebben.
Want in november komen de jongeren van Nicole’s Huiskamer met hun begeleiders bij ons eten.
Met kerst staat er op 16 december een kerstdiner klaar voor wie wil en gaan we kerstliedjes zingen samen met pianist Piet Beemster.

Eten in de kerk
Nu hebben we gemerkt dat mensen nog een beetje huiverig zijn om in te schrijven, om te komen. Eten in de kerk? Waarom zou ik? Of ik wil niet elke keer inschrijven, want anderen moeten ook de kans krijgen.
Een van onze gemeenteleden wil al wel een abonnement op de Herberg!
Iedereen is welkom bij ons, iedereen zonder uitzondering, of je nu iets met kerk of geloof hebt, dat doet er niet toe.
Spreekt het je aan om een keer mee te eten, meld je dan via telefoon of email aan.
We gaan de maaltijden ook aankondigen in de Rotonde en de Schakel.
We gaan tot maximaal 20 personen omdat het dan ook voor de kookploeg nog leuk blijft.
Eet smakelijk! En tot ziens!

Ds.Marina
marinaslot@kpnmail.nl

Dorpsfeest met sopas in Moulinho

Op zondagochtend rond half een gaan we naar het dorpsfeest waarvoor onze gastvrouw Myriam al enkele uren bezig is. Op het plein achter de kerk staan allemaal tentjes en elk dorp presenteert zich met een sopa (soep) en een heerlijk zoet toetje. Voor de grotere eters zijn er broodjes met vlees en bakkeljauw en voor de grote dorst is er bier en wijn en frisdranken. Het dorp Pereira, waar wij logeren, heeft pompoensoep gemaakt. Maar die vindt minder aftrek dan de soepen met veel vis en vlees van de buurdorpen. Mensen houden hier van stevige kost. Ze werken veelal op het land of in de bouw en dan heb je niks aan liflafjes.

Schwartswalder Kirschtorte
Henk, onze gastheer, viert vandaag zijn verjaardag en krijgt als verrassing een eigengebakken Schwartswalder Kirschtorte van zijn vrienden uit het dorp. Dat valt nog niet mee om die te maken, want met deze warmte krijg je de slagroom niet eens stijf. Maar het is toch gelukt en de smaak is voortreffelijk.
De muziektent komt langzaam op gang, er zal nog veel gezongen, gespeeld en gedanst worden, maar dan zijn wij al vertrokken over de weg naar huis waar we later in de week nog een prachtig plaatje voorbij zien trekken. Een oude man en vrouw met grote hoeden op de trekker en daarachter een bakkie met een enorme hoge bak vol met druiven. Waarschijnlijk op weg naar de markt om te verkopen.

Soepfeest op pleinen
Maar dat dorpsfeest bracht me wel op een idee….
Kunnen we in de gemeente Drechterland en haar satellieten niet zo’n soepfeest organiseren rond de kerst op het mooie plein van Hoogkarspel. Wie weet…? En op het Amstelveld tegenover de Duif kan je natuurlijk ook heel goed een soepfeest houden. Voor daklozen en de grachtengordel allemaal tegelijk!

Hartelijke groet, Ds.Marina
marinaslot@kpnmail.nl

Wie houdt de kerk open?

Daar praten we wel eens met elkaar over. Zeker als er net weer een van die lieve trouwe ouderen is overleden. Zou er over 10 of 15 jaar nog een kerk bestaan? En in welke vorm dan, want voor veel jonge mensen is de kerk niet meer aantrekkelijk. Het tijdstip waarop we bij elkaar komen om 10:00 uur ’s morgens is dodelijk zoals een jongere mij een keer zei en dat begrijp ik. Met het uitgaansleven van nu ben je op dat tijdstip nog niet bij de mensen.

Ik weet geen antwoord op die vraag. Vooralsnog worden onze vieringen die met veel inzet en creativiteit gezamenlijk worden voorbereid nog goed bezocht.
In Portugal kwamen wij bij een romaans kerkje en er voor zat een oude dame met hoed, stok en snor op een bankje. Zij had de sleutel van haar kerk en liet ons binnen. Ze vertelde over het eeuwenoude baptisterium (doopvont) in de rotsen en liet het ons zien.
Een vriendelijk gezicht van de kerk. Zij houdt haar kerk open, nodigt uit en ontvangt elke dag weer. Misschien is dat wel het mooiste, dat je gewoon door de week even in de kerk mag komen.
En dat je welkom bent.

Ds Marina marinaslot@kpnmail.nl