Fred Vos

Ik droomde van een vriendelijk land

/in

Ik droomde van een vriendelijk landAmsterdam – De Duif – 21 februari. Door Diana Vernooij –
Een filmpje op groot scherm van mensen met heel verschillende achtergronden. Ze kennen elkaar niet en kijken elkaar 5 minuten aan. Wat er gebeurt: er is contact, er is meer gezegd dan 1000 woorden kunnen. Nieuwsgierigheid is ontstaan, vertrouwelijkheid, uitwisseling.

Met dit filmpje start de avond van Jan Andreae in De Duif. Jan Andreae sprak zijn droom uit van een vriendelijk land. Hij deed een bij hart en ziel grijpende oproep om mensen te worden die zich laten horen vóór hetgeen we willen. Laten we onze angst voorbij gaan en een land tot leven roepen dat we wél willen. We gaan veel verder dan het protest tegen wat we niet willen. Wat willen we wel? Waar werken we naar toe? Hoe zorgen we dat datgene waar we naar toewerken altijd in ons doen en laten aanwezig verwerkelijkt wordt? Het start met contact maken, echt luisteren en kijken.

Een Palestijnse man vertelt op het scherm dat hij de Joden haatte omdat zijn broer was gemarteld en gedood. Hij wilde alleen maar wraak. Totdat hij op een cursus Joodse mensen leerde kennen, over gewone dingen met hen sprak, vriendelijkheid ervoer – gebeld werd of hij oké was, na een granaatinslag en hij belde hen of zij oké waren na een zelfmoordaanslag. Nu vertelt hij op scholen aan jongeren niet te haten omdat haat alleen maar meer pijn veroorzaakt. Als jij iemand doodt kan die ander weer jouw buurman doden uit haat. “Als ik voorkomen heb dat één man een moordenaar werd, dan heeft mijn missie zin gehad.”

Mathilde Santing zong prachtige songs. It’s a wonderful, wonderful world!

Jotika Hermsen, Vipassanalerares deed met ons een geleide meditatie aan de hand van het beeld van haar in stilte aanwezige grootmoeder, waar het altijd goed was te komen en ook weer goed om te gaan. Stilte is iets dat wij kunnen zijn, van waaruit wij kunnen leven in vrijheid naar alles wat we tegenkomen. Mathilde Santing besloot de meditatie met mooiste liedje van de avond terwijl ze door de paden van de kerk liep. Zo streelde ons de zang van alle kanten.

En Jan zei: “Laten we stilte worden en mensen van moed en onverschrokkenheid.”

Fred Vos

Blijf in de liefde

/in ,

Wat is het toch moeilijk om in de liefde te blijven?
Als iemand je pijn doet of als je gekwetst wordt door een ander. Dan gaan alle stekels recht overeind. Dan heb je de neiging om terug te slaan. Om te zorgen dat die ander het ook voelt wat hij jou heeft aangedaan. En dat leidt vaak nergens toe, want dat is vaak het begin van onduidelijke conflicten en ruzies. Gebaseerd dikwijls op oude pijn, misschien zelf wel kinderverdriet.

“Au”
En wat is het moeilijk om tegen iemand te zeggen: “Au, dit doet zeer, kijk naar me en kijk naar jezelf wat je met mij en met jezelf doet”. Hoe moeilijk is het om in verbinding te blijven op zo’n moment. Je hoopt dat jij zelf ervan leert en de ander ook. Als volwassene weet je al lang dat het niet helpt om te pingpongen met elkaar: welles nietes is een groot gat, een mega valkuil en het begin van een echt conflict. Ik heb geleerd dat ik op tijd moet stoppen, maar dan nog gaat het wel eens mis.

Gelijk hebben of krijgen
Ik heb geleerd dat gelijk hebben/krijgen geen kostbare waarde is, maar respect voor de mening en de  gevoelens van de ander wel. In kerk en samenleving, thuis, op school, op je werk en in het buurthuis is het de kunst om in de liefde te blijven en rechtvaardig te zijn. Sommige mensen hebben daar een talent voor. Die dragen de liefde aan bij bosjes, maar weten ook wat recht en krom is. Zij hebben vaak veel over en anderen, ikzelf ook, doen er voordeel mee.

Koester die mensen in je omgeving, herken ze in je buurt, zet ze in het zonnetje in je familie, want die combinatie van liefde en rechtvaardigheid is goud waard.

Ds Marina
marinaslot@kpnmail.nl

Fred Vos

Aanbevolen artikelen

/in

FILM – Silence, de nieuwe film van Martin Scorsese (Taxi Driver, The Last Temptation of Christ, The Wolf of Wall Street), vertelt het verhaal van twee jezuïeten. Lazarusmagazine vroeg jezuïet Nikolaas Sintobin de film te bekijken. Hij kwam diep onder de indruk terug.

Kun je geloven zonder of ondanks de Kerk? Kun je geloven als je de basisregels overtreedt? En wat is christelijk geloven dan wel? Silence is een even
ruige als subtiele en mooie film die veel vragen aanpakt waarmee eigentijdse christenen geconfronteerd worden. De film is een indrukwekkend
geloofsstatement. Scorsese werkte er meer dan 25 jaar aan.
Sintobin las Silence drie maal. “Het is een van de meest indrukwekkende romans die ik ooit las. Onmogelijk om te verfilmen, dacht ik. Ik vergiste mij. Scorsese slaagde er op schitterende wijze in om door te dringen tot de kern van dit geloofsdrama.”
In Silence schetst Scorcese op sprekende wijze het mysterie en allerlei vragen. Hij geeft ook subtiele, maar duidelijke elementen van
antwoord. Silence gaat over een historisch drama uit de zeventiende eeuw, toch heeft de film een hoge actualiteitswaarde.

Lees het hele artikel in: Lazarusmagazine

– – – – – – –

‘Ga maar leren schoonmaken.’ Of hoe ik na mijn stad ook mijn beroep verloor
De Syrische journaliste Linda Belal vluchtte anderhalf jaar geleden naar Nederland. Voor het initiatief Nieuw in Nederland van De Correspondent schrijft ze over haar ervaringen bij het opbouwen van een nieuw bestaan. “Wat zijn mijn rechten als nieuwkomer in Nederland? Ik wil een journalistieke site oprichten, maar kan volgens een ambtenaar beter gaan schoonmaken. ‘Dat is een beroep waar je niet veel ervaring bij nodig hebt en het is trouwens goed voor vrouwen.”

Schrijnend verhaal over het eerste contact tussen een gemeenteambtenaar en een vluchteling.
Lees ook de hartverwarmende commentaren op Linda’s verslag.

Lees het hele artikel in: De Correspondent, Dick Wittenberg, 6 februari, Nieuw in Nederland

Fred Vos

Uitslagen verkiezingen 2017 De Duif

/in

5 Februari. Verkiezingszondag in De Duif. Gestemd kon worden op kandidaatvoorgangers, bestuursleden en het nieuw jaardoel, waarvoor wij elke tweede zondag van de maand een extra collecte houden. In het laatste ‘Het Groene Licht‘ vind je de motiveringen van de kandidaten en uitleg van de jaardoelen. 

Voorgangers – In totaal werden 29 stemmen uitgebracht.
29 stemmen werden uitgebracht op: Marc van de Giessen, Henk Kemper, Jeffrey Leander, Jonne Meij, Jan Meijer, Diana Vernooij.
Marina Slot en Hans Ernens kregen respectievelijk 28 en 25 stemmen.
Alle kandidaten zien we dit jaar dus terug in de vieringen.

Bestuursleden – Er werden 32 stemmen uitgebracht.
Bert van der Meer ontving 32 stemmen; Gerrard Boot, Natalie Coenradi, Henk Kemper kregen elk 31 stemmen en Liesbeth Broekhoff 30 stemmen.
Daarmee zijn alle kandidaten herkozen.

Jaardoel – Totaal werden 30 stemmen uitgebracht waarvan 2 blanco
Op Stichting Blije Buren werden 13 stemmen uitgebracht.
Kinderen van de Voedselbank kreeg 15 stemmen. Daarmee is de laatste verkozen tot het nieuwe jaardoel voor 2017/2018.

 

 

Fred Vos

Uitzwaaien

/in , ,

Ze is bijna 26 jaar, dapper en moedig stapt ze de wereld in, heeft alles achter zich gelaten.
We staan op Schiphol met familie en vriendinnen en genieten nog even van elkaars gezelschap.
Iemand vraagt: “Heb je je sleutels?”
“Welke?” is het antwoord.
Haar huis is opgeruimd, de fiets is verkocht en dan heb je niet één sleutel meer. Moeilijk voor te stellen voor ons mensen die toch wel leven met enig bezit.

Ontmoeting en samenzijn
Ze gaat naar Suriname om daar te wonen en te leven. Het land waar ze zich gelukkig voelt door de temperatuur, door de mensen, het gebrek aan agendadruk, de tijd voor ontmoeting en samenzijn.
Ze gaat vrijwilligerswerk doen en uitrusten van een lange en intensieve periode met veel werk en zorg.
En ze gaat op zoek naar haar passie in het leven, alle diploma’s zijn opgeborgen in een verhuisdoos, want die hebben haar nog niet gebracht bij wat ze werkelijk wil.

Erwtensoep
Een van de vriendinnen zegt: leef je dromen!
En dan is het zover, tranen vloeien en met een dikke brok in mijn keel, zwaai ik haar uit.
De ‘kleine’ die geen kleine meer is, maar een vrouw van de wereld die kiest voor een eigen bestaan op een andere plek in de wereld, ver weg van dat koude Holland.
Hoewel ze bij onze laatste lunch wel erwtensoep nam, nog even dat lekkere Hollandse eten…
Communicatie kan tegenwoordig over de hele wereld zelfs met beeld, maar wat zal ik haar missen.
Maar wat het belangrijkste is, is dat zij heel, heel blij is daar.

Ds.Marina
marinaslot@kpnmail.nl