AT5 – De Duif in ‘Straten van Amsterdam’

In oktober 2017 was op AT5 een tijdlang een item te zien over de rijke geschiedenis van De Duif.
Uit de aankondiging op Uitzending gemist: Op de Prinsengracht staat een kerk die bijna niet meer had bestaan.
Zaphira van Stadsherstel vertelt over de oude en nieuwe bestemming van de kerk. Fred Vos is sinds 1976 lid van basisgemeente de Duif, de groep die de kerk kraakte en Abdou heeft er nog in hongerstaking gezeten.

Vrijwilligers
Basisgemeente De Duif is een vrijwilligersgemeente in Amsterdam, ontstaan toen in 1973 bisschop Zwartkruis de kerk wilde sluiten en voor sloop verkopen. Het parochiebestuur besloot dit niet te accepteren. Toen op de eerste zondag van 1974 de sluiting een feit was geworden, werd diezelfde dag de kerk gekraakt en zette de parochie de eredienst voort. Deze daad vormde niet zozeer de start van een basisgemeente maar was eerder een daad van ongehoorzaamheid aan de bisschop, geboren uit verontwaardiging.
De parochianen van De Duif vormden nog geen hechte groep, laat staan dat ze een vooruitstrevende gemeente zouden zijn. De kerkleden wilden dat alles op de oude voet verder zou gaan. Met name het toenmalige koor zette zich sterk in. Toen een priester zich bereid verklaarde in de actie mee te gaan, verwachtte men ook niet anders dan dat alles bij het oude zou blijven.

Spontaan oecumenisch
Ton Wiemers, toen nog priester, meldde zich bij de Duifgroep om voorganger te zijn, en samen met Harris Brautigam zetten zij samen de jarenlange vernieuwing in gang.
Het kerkasiel voor 182 Marokkanen in 1978 blies het begrip ‘kerkasiel’ in Nederland weer nieuw leven in, en markeerde ook een omkeer in De Duif. Tijdens dit asiel werden er spontaan oecumenische diensten gehouden. Vlak daarna stapte Wiemers demonstratief op als vaste voorganger, om pas weer terug te keren toen een aantal mannen en vrouwen het voorgangerschap op zich genomen hadden. Het proces dat daarmee op gang was gekomen bleek onomkeerbaar.

Verder lezen:
De Duif toen en nu
Hoe roze is De Duif?