Wat een ramp!

In de afgelopen week is het leven van veel Nederlanders veranderd door de angst en wanhoop over lieve familie en vrienden die omgekomen zijn of nog vermist worden. Of door de wetenschap dat de hulpverlening nog niet bij hen heeft kunnen komen.

Onzekerheid
Er is de onzekerheid van bellen en geen antwoord krijgen. En ook wanneer er zekerheid is, is het verschrikkelijk te weten dat je familie niet meer in huis durft en aangewezen is op hulp en opvang van anderen die er misschien ook slecht aan toe zijn. Ik weet uit ervaring van geliefden van wie het huis was verbrand door brandstichting dat je als naast betrokkene geen oog meer dichtdoet. Gelukkig is de hulpverlening ook vanuit Nederland snel op gang gekomen, ons reddingsteam heeft al mensen onder het puin vandaan gehaald. En gelukkig dat de hulp van alle kanten komt, van van oorspong Turkse en Syrisch families, maar ook van veel anderen, van bedrijven in de logistiek die rijden met auto’s vol met warme kleding, spullen voor persoonlijke verzorging, etc.

Samenleving solidair
Wat een zegen dat in onze geïndividualiseerde samenleving mensen solidair zijn met de kwetsbaren als het er op aankomt. Soms denk ik wel eens dat we het vragen om hulp zijn verleerd. Wel in kleine kring, maar in groter verband? Hoe gaat het daar? Zeker in een stedelijke omgeving wordt het lastig. Waar je je buren nauwelijks kent. Kijk eens om je heen, wie heeft jouw hulp nodig? En jijzelf, durf te vragen als je ondersteuning nodig hebt! Dan bouwen we aan een samenleving met elkaar.

Marina Slot
marinaslot@kpnmail.nl

Weer blij naar school

Wonderlijk om basisschool leerlingen te horen zeggen hoe blij ze zijn dat ze weer naar school mogen.
Dat is de omgekeerde wereld, want kinderen zijn vooral blij met vakantie, met vrij zijn.
We komen er achter dat veel van het gewone eigenlijk heel bijzonder en heel belangrijk is in ons leven. We zijn dankbaar als er weer iets van het gewone terugkeert in ons leven.

Eye-opener 1
We ervaren nu wat we alleen maar zien in de media over kinderen elders die dolblij zijn dat ze naar school kunnen ook al is die school nog zo primitief en het lesmateriaal gebrekkig.
Het is alsof we door de pandemie op een andere manier naar onze wereld mogen kijken.
En dat begint bij onze kinderen, zíj weten nu dat school niet vanzelfsprekend is, dat je vriendjes en vriendinnetjes zien en met ze spelen en sporten een groot goed is.
Voor sommige kinderen is het een zegen om even uit de gespannen situatie thuis te kunnen ontsnappen, maar het is ook een zegen die je zomaar ontnomen kan worden.

Eye-opener 2
We komen meer te weten over wat er achter de voordeur speelt, we kunnen niet meer wegkijken bij misstanden, armoede en geweld. Dat maakte het jaar 2021 misschien ook zwaar. Niet alleen de angst voor het virus.
Ik hoop zo dat we de blijdschap weer terug kunnen vinden in 2022. Dat we de tweespalt en de woede achter ons kunnen laten. Ook al blijf ik opstandig en alert wanneer er onrecht is in onze samenleving. Jij ook?

Marina Slot
marinaslot@kpnmail.nl

Groene stem

Het was in 2006 dat ik een hybride auto uitkoos om in te gaan rijden. De kinderen vroegen waarom. Ik zei: “Dit doe ik voor jullie, voor jullie toekomst!“ Deze keuze riep verbazing op…. “Voor ons???” Er was ook blijdschap dat er iemand over hun toekomst nadacht. Mijn stem bij de verkiezingen wordt al meer dan 40 jaar bepaald door de zorg om onze natuur en het klimaat in de wereld.

Klimaatverandering
Het lijkt wel of nu de tijd echt gaat dringen en de gevolgen van klimaatverandering ook in Nederland zichtbaar worden, het eindelijk doordringt tot de mainstream van de politieke partijen. Aanvankelijk was het een ‘linkse’hobby’, maar nu ons Europese continent zich grotendeels aan de Green Deal
verbindt, wordt het klimaat een gedeelde zorg van jong en oud. Ik heb als kind de liefde voor de natuur met de paplepel ingegeven gekregen tijdens de wandelingen met mijn vader door de weilanden van Zuid-Holland. Vogels, bloemen, bomen waren onderwerp van gesprek maar ook de politiek, de kerk, God en mensen werden doorgenomen. Én hoe je omgaat met de aarde, je medemensen en de dieren die ons omringen.

Gras en nog eens gras
Toen bloeide erg nog van alles in de weilanden, paardebloemen, madeliefjes, pinksterbloemen, nu zie ik alleen gras en nog eens gras. Ik maak mij zorgen om onze natuur en daarom laat ik mijn groene stem horen. Jij ook?

Marina Slot
marinaslot@kpnmail.nl

vg-marina-r300

Marina Slot was predikante in de PKN-gemeentes Westwoud-Binnenwijzend en Hoogkarspel-Lutjebroek
(N-H) van 2013 tot 2019.

Marina was ook meer dan 20 jaar één van de gekozen voorgangers in De Duif.
In 2013 werd zij aangesteld als predikante in de twee geloofsgemeenschappen in Noord-Holland.
Met haar columns overbrugt zij de afstand tussen Duif en provincie.

De columns werden eerder geplaatst in het Noord-Hollands Dagblad en de gemeentebladen ‘Klankbord’ en ‘Rotonde’.