Jong en Oud

Vorige week schrok ik toen er sprake was van andere maatregelen voor jongeren en ouderen.
Ik dacht even: is de solidariteit tussen ouderen en jongeren na 5 weken al op? Ik voelde ook lichte jaloezie, zij wel en wij niet…
Maar na dieper nadenken vind ik het eigenlijk een puikbest plan om kinderen en jonge mensen die minder risico op corona lopen, alvast meer vrij baan te geven. Laat ze maar lekker buiten gaan spelen en sporten.

Tweedeling
Het is wel eigenaardig dat er door dit virus zo’n tweedeling ontstaat.
Grootouders die tot voor kort massaal onze economie stutten door de oppas op hun kleinkinderen, zijn ineens een risicogroep. Het beeld van ouderen verschuift, het lijkt bijna of wij het probleem zijn geworden en niet het virus. Het gevoel dat je wordt geparkeerd in een ander hokje.
En dan de groep oudere ouderen die bijna herleid worden tot cijfers: besmettingsaantallen en overledenen. De verhalen over verpleeghuizen, helaas nog geen bezoek in zicht én het grote verdriet dat zij niet meer gekoesterd kunnen worden door hun geliefden. Zij die soms al snakten naar hun einde omdat de wetenschap hen soms te veel levenstijd geeft.

Minder waard?
De waarde van ouderen zakt weg, hun diepe kennis en wijsheid, hun levenservaring waar jonge mensen van kunnen profiteren.
Let op: Want wij zijn niet alleen maar lief en kwetsbaar.

Marina Slot
marinaslot@kpnmail.nl

Zichtbaar en onzeker

Alles wordt zichtbaar in deze dagen. Al onze moeiten en onze pijn, overmoed, irritant gedrag, de eenzaamheid én de echte nood van mensen. Wij leren elkaar kennen hier in dit land, wij lijken wel één grote familie geworden.

Familie
Met die stoere zoon die zich van niemand iets aantrekt. Hij weet het altijd beter. En dat zorgzame zusje die zich ergert aan de grootspraak van die stomme gast en toch van hem houdt. De neef die niet wil deugen.
Onze kwetsbare broer die de professionele opvang mist omdat zijn aandoening hem zonder hun hulp compleet uit zijn evenwicht brengt.
Moeder weet het eten niet aan te slepen en is door alle voorraden snel door haar maandelijkse geld heen. En vader spreekt meestal rustig, soms boos en driftig het gezin toe om vol te houden, om elkaar geen kwaad te doen door onbedachtzaamheid, door ‘de schijt aan’ houding.
Oma en opa zitten alleen, opgehokt, blij met elk levensteken van de kinderen en kleinkinderen. In angst en onzekerheid over hun eigen leven en dat van hun geliefden.

Leef in liefde
Een dódelijke griep raast door de wereld en door ons land.
Zet je oren en ogen wijd open! Wees bang en onzeker en overschreeuw jezelf niet. Leef in liefde op de vierkante meter. Met wat gekibbel moet dat kunnen…
Zullen we nu vanuit onze collectieve puberteit samen écht volwassen worden?

Marina Slot
marinaslot@kpnmail.nl

Excuses

Op de dag van de herdenking van de bevrijding van Auschwitz was ik bij het Auschwitzmonument, in het Holocaustmuseum en in de Hollandse Schouwburg. Een indrukwekkende tocht langs verhalen van tirannie, vernietiging en bevrijding van het joodse volk in Europa, van menselijk geluk tot de uitzichtloosheid van de concentratiekampen.
Bij de Auschwitz herdenking heeft ministerpresident Rutte excuses aangeboden voor het handelen van de overheid in de Tweede Wereldoorlog. Na 75 jaar is het er eindelijk van gekomen.

Excuus
De nu nog levende overlevenden van de Holocaust, hun kinderen en kleinkinderen zijn er blij mee. Een legendarisch moment, een daad van betekenis en het gaat om een meervoud aan excuus, want velen in overheidsdienst hebben bewust of niet, gedwongen of vrij meegewerkt aan de vernietiging van Joden, homo’s, Roma, Sinti, politieke gevangenen en verzetsmensen.
Op de foto’s in de Hollandse Schouwburg zie je een Nederlandse politieman staan. Maar ook burgemeesters maakten het verschil de goede of de verkeerde kant op.

Goede Nederlanders
In het Holocaustmuseum ontmoette ik een vrouw die ik de avond tevoren bij de Stolpersteine van haar familie op tv had gezien. We raakten in gesprek. Over 75 jaar en waarom zó laat, maar daar stond zij niet lang bij stil.
Ze zei: “Er waren ook goede Nederlanders en daar ben ik het bewijs van: geboren in 1946 uit een echtpaar dat ondergedoken heeft gezeten.”
En ze straalde!

Marina Slot
marinaslot@kpnmail.nl

vg-marina-r300

Marina Slot was predikante in de PKN-gemeentes Westwoud-Binnenwijzend en Hoogkarspel-Lutjebroek
(N-H) van 2013 tot 2019.

Marina was ook meer dan 20 jaar één van de gekozen voorgangers in De Duif.
In 2013 werd zij aangesteld als predikante in de twee geloofsgemeenschappen in Noord-Holland.
Met haar columns overbrugt zij de afstand tussen Duif en provincie.

De columns werden eerder geplaatst in het Noord-Hollands Dagblad en de gemeentebladen ‘Klankbord’ en ‘Rotonde’.