Onbreekbaar
Zo noemen de Nieuw Zeelanders hun land na de aanslagen.
Dat is sterk, dat is samen en verbonden.
Die verbondenheid geeft kracht.
Deze week zei één van onze naasten:
‘Hoeveel kan een mens dragen?’
Daar weet ik geen antwoord op. Ik weet wel dat een mens heel flexibel is en dat je je kunt aanpassen aan omstandigheden, hoe beroerd ook.
Innercircle
Maar soms is het ook wel eens te zwaar, te veel, ondraaglijk.
Dan dragen wij het samen, dat horen wij om ons heen van zoveel mensen, onze innercircle wordt steeds ruimer. Iedereen wil wat doen, staat klaar, ziet dat wij doorbuigen én weer opstaan.
Ik heb nooit gedacht dat we zoveel liefde en aandacht zouden krijgen en dat wij zoveel hulp en steun nodig hebben. Een mens kan niet alleen leven en zeker niet als je afhankelijk wordt van zorg, verpleging, en wij bijna wónen in het ziekenhuis.
Weggetild
In een lied van Huub Oosterhuis staat:
”Nooit wordt iemand weggetild uit de tijd. Maar soms wordt lijden opgeschort. Dan dragen mensen het samen, (…).”
Zo leven wij inmiddels.
Soms zou je wel eens even willen verdwijnen, dat het even anders is, zoals die droom in de nacht waarin je niet ziek bent.
Helaas kan dat niet en toch is het lijden minder als mensen pal staan om jou heen.
‘Dan dragen we samen.’
Marina Slot
marinaslot@kpnmail.nl