Zomerse ontmoetingen
Na een mooi zomerreces ben ik weer in charge met columns, vol met ervaringen, gedachten en belevenissen van een dominee in de Streek.
Deze zomer heb ik elk vrij momentje gekozen om buiten te zijn, om de vrije natuur in te gaan en zo kwamen we ertoe om de wandelroute over de Westfriese Omringdijk te starten. Dat vergt een goede voorbereiding om te komen waar je wilt beginnen en ook weer thuis te komen na een prachtige maar vermoeiende tocht door het westfriese land.
Nu ben ik ooit in een van mijn vorige levens busmanager geweest, dus wij nemen de bus, maar de kennis van het OV is niet meer zo up to date: de bus die ik heb uitgekozen rijdt ‘s zomers niet zoals één van mijn vroegere collega’s mij blij vertelt.
We hebben een mooie ontmoeting en natuurlijk gaat het ook over mijn huidige vak, dominee zijn en over vroeger, hoe het was… Hij wil nog eens een keer komen in een viering, abrupt stopt ons gesprek, want ik bedenk dat we ook de bus naar Medemblik kunnen nemen en die vertrekt bijna. Dus we lopen die dag van Medemblik naar Andijk. En ik weet het zeker: we zien elkaar vast weer.
IJsberen
Een volgende trip een week later brengt ons toch echt naar Andijk, weer met de bus, de buschauffeur is ook een bekende, we praten mooi bij en ik vertel dat ik zondag voorga in het Nicolaas. Zijn moeder blijkt er te wonen en we hebben het opeens over haar geloof in de hemel, zo praat je zomaar wat af in de bus. Intussen hebben we ontdekt dat de Airco van de bus het wel erg goed doet. We hebben het ijskoud en de buschauffeur doet er alles aan om ons warmte te geven, maar het gevolg is dat hij het bloedheet heeft en wij als ijsberen door de bus stampen.
Ook dat is mij niet vreemd, want het deed mij denken aan de stampij die ik moest maken bij de techneuten om de – naar hun idee kleine – storingen gemaakt te krijgen. Ik wist wat het voor een chauffeur en/of passagier doet als je in de kou of in de hitte in de bus zit en je kunt er niks aan doen.
Onderweg lopend kom ik weer een oude bekende tegen, een oud-collega van de bus die van alles heeft meegemaakt, waar ik zijdelings van heb gehoord. Even kijken we elkaar aan en zien het verdriet bij de ander. Wat bijzonder zo’n plan om te gaan lopen. Maakt veel los.
Het maakt veel los van vroeger en het geeft mij de kans om mensen te ontmoeten die al een tijd niet meer dagelijks in mijn leven zijn.
Nieuwe indrukken
Dat is toch de rijkdom van de zomer dat je eens mensen op kunt zoeken, waar je door de bank genomen geen tijd voor hebt. Zomertijd lijkt langer dan wintertijd door het licht, de zon, de ruimte … En dan kies ik er ook doelbewust voor om in mijn vrije tijd mensen op te zoeken die ik een tijd niet meer heb gezien, of mensen die een beetje uit het zicht verdwenen zijn. Zo wordt het een mooie zomer vol herinneringen en nieuwe indrukken.
Ik hoop dat uw zomer er ook mag zijn …
Hartelijke groet van Ds.Marina
marinaslot@kpnmail.nl