Heiligen Abend

Toen ik klein was, hadden we een hele lieve Duitse benedenbuurvrouw, tante Hertha geheten.
Zij was in de crisistijd tussen twee wereldoorlogen naar Nederland gekomen om werk te zoeken. Zo is dat iets van alle tijden dat mensen op zoek gaan naar brood en werk als het in hun land er niet is, denk maar aan de schoonmoeder van Ruth, Naomi, ook zij was gevlucht naar Moab omdat er hongersnood was in Israël.

Radiootje spelen
Maar verder over tante Hertha, zij had alles wat wij niet hadden, een radio met pick-up met echte platen (78 toeren), een tv en wij hoefden geen dubbeltje mee te nemen om te komen kijken. Dus draaiden we eindeloos plaatjes bij haar en mijn broer en ik ontwikkelden een nieuw spel, we speelden radio en ik was de omroepster (het woord voeren zat er al vroeg in).
Het was altijd blij en vrolijk bij tante Hertha en wat hebben we gelachen met haar.
Zij had het blije Evangelische geloof en was niet zo streng als wij gereformeerden. Zij schudde vaak haar hoofd over al die regels die wij hadden.
Maar op één avond in het jaar was ze diep verdrietig, op Kerstavond, voor ons toen nog niet zo betekenisvol. Dan werd de Duitse kerstplaat met O, Tannenbaum (o, dennenboom) opgezet, gezongen door een jongenskoor en dan moest ze huilen. Huilen van heimwee, want de Heiligen Abend in Duitsland was een feest, een bijzondere avond en dat was in dat calvinistische Nederland van de jaren 50-60 van de vorige eeuw nog niet doorgedrongen.
Wij waren nog aan het discussiëren of er wel een kerstboom in de kerk mocht staan.

Koffie met tulband
Als wij als buurkinderen dan kwamen, kwam er weer een lach door de tranen heen, want onze moeder zei altijd: op Heiligen Abend heeft Tante Hertha het heel moeilijk en dan vragen we haar boven voor een kopje koffie met eigengebakken tulband.
Dan kwam ze langzaam bij en dan werd er weer en gepraat en gelachen.
Zo werd kerstavond voor ons ook altijd een beetje bijzonder, we wisten van verdriet en eenzaamheid en heimwee. En we wisten ook door onze moeder dat je dan bij elkaar moet zijn, er voor elkaar moet zijn en dat het dan beter en lichter wordt.
De kerstgedachte in een notendop en dat is ons met de paplepel ingegoten.
Want of je nu boerenkool eet of een deftig diner met Kerst, het is een tijd om bij elkaar te zijn, om elkaar op te zoeken. Want Kerstfeest vieren doe je met elkaar en niet alleen…

Tannenbaum op volle sterkte
En als je echt alleen bent, nodig je zelf dan eens uit bij de buren of vrienden, want sommige mensen hebben niet door dat je alleen zit. Ze kunnen je verdriet, je eenzaamheid niet ruiken, niet voelen, dat moet je vertellen.
Wij hoorden beneden altijd de Tannenbaum op volle sterkte klinken en dan was het weer zover, dan wisten we dat we samen moesten zijn.
Ik wens ons allen een mooi, licht en feestelijk Kerstfeest toe en een mooie Heilige Avond.

Hartegroet van Ds. Marina
marinaslot@kpnmail.nl

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.