Het is goed afgelopen

Ik loop over het Grote Noord, net mijn vrouw uitgezwaaid. Ze gaat naar Utrecht naar het hospice, waar een oude vriend ligt van haar, die nu ook een goede vriend van ons is geworden. Hij zal deze week overlijden aan slokdarmkanker. Ik loop in gedachten en zie opeens mijn vriendin Gerda langs schuiven in haar scootmobiel. Ik roep blij: Dag Ger!! Ze stopt abrupt. Maar heeft net zomin als ik gezien dat er vlak achter haar een bestelbus rijdt. Ik zie tot mijn grote schrik  mijn vriendin die net zondag feestelijk 75 jaar is geworden in botsing komen met de bus. Het is een soort slow motion film. Hij duwt haar langzaam naar voren.

Ik zie dat het mee gaat vallen, maar ik schrik me wel een ongeluk.

Zo is het dus niet ongevaarlijk om iemand zomaar te groeten. Na een gesprekje met de onwillige chauffeur krijgen we toch ook zijn achternaam en telefoonnummer.  Natuurlijk bied ik mijn vriendin aan om even bij te komen bij een kopje koffie of meer. Ze is redelijk cool, maar meestal komt de klap pas later. Het is goed afgelopen daar drinken we op. Want dat kunnen veel mensen ons niet nazeggen.

Barcelona
De afgelopen week is weer een vliegtuig vanaf Barcelona opgestegen De mensen  zaten net zo vol leuke, grappige verhalen als ik een maand geleden. Over al die aparte types die je op de Rambla ziet lopen bijvoorbeeld. Of over die kerk, de Sagrada Familia, die maar niet af komt.

Maar zij hebben niet de kans gekregen om het aan hun familie en vrienden te vertellen. Ze zaten helaas in het vliegtuig dat neerstortte op de kale, koude rotsen van de Alpen omdat de piloot waarschijnlijk het leven moe was en te veel door zijn eigen angsten  werd opgeslokt om nog bezig te zijn met het leven van de 150 passagiers die aan zijn zorgen waren toevertrouwd.

Heel vaak loopt het gelukkig goed af in het leven. Soms niet, soms ben jij aan de beurt, iemand zei laatst tegen mij, de vraag is niet waarom ik wel, maar waarom ik niet?

We zijn er gelukkig aan gewend dat het meestal goed afloopt. Daarom is het ook zo moeilijk om te accepteren als het niet goed gaat.

We leven in de week voor Pasen, we leven in deze week mee met de laatste dagen van een bijzonder mens, Jezus van Nazareth.

Het liep met hem niet goed af, of toch weer wel??

Geen verklaring
Pasen is een van die wonderen waar we geen verklaring voor hebben, waar we eigenlijk niks van begrijpen, maar het opstaan en het nieuwe leven wekt ons op. En in deze week beseffen we ook  weer hoe gewoon het is dat er licht en donker in ons leven is.

Bewust toelevend naar Pasen, ga je mee in het feest van Palmpasen, in de bijzonder emotionele maaltijd van Jezus met zijn vrienden, we staan met zijn allen onderaan het kruis met zijn moeder Maria en de andere vrouwen die hem trouw blijven tot in en tot na de dood en dan ontmoeten we hem op Paasmorgen in de tuin. Herkennen wij hem of niet?

Ds.Marina
marinaslot@kpnmail.nl