Het lijkt erop dat De Duif nog steeds de enige gemeente is in Nederland waar de gemeenteleden – sinds 1984 – jaarlijks de voorgangers uit hun midden kiezen.

Jaarlijkse keuze voorgangers

Het lijkt erop dat De Duif nog steeds de enige kerkgemeenschap is in Nederland waar de gemeenteleden jaarlijks de voorgangers kiezen uit hun midden. Wij doen dat in De Duif al sinds 1984 en dat gaat jaarlijks in twee ronden. Eerst is er de voordrachtsronde: de gemeente noemt alle kandidaten op dit zij graag zou zien voorgaan. Nieuwe kandidaten met meer dan 5 stemmen kunnen mogen zichzelf verkiesbaar stellen. Zij kunnen dan een keer voorgaan. Een maand later is er de eigenlijke verkiezingsronde. Uit de lijst beschikbare kandidaten kiezen we maximaal 10 voorgangers met ten minste een derde van alle stemmen.

De meesten van de voorgangers worden al jaren herkozen, maar toch ook ieder jaar zijn er weer nieuwe voorgangers uit de gemeente. In 2013 hebben we 8 gekozen voorgangers (5 mannen, 3 vrouwen) met allemaal een volle en verantwoordelijke baan naast het vrijwillige voorgangerschap. Dat de voorgangers werkzaam zijn in de maatschappij is ook een inspiratiebron voor hen. Zij zouden heel andere voorgangers zijn als zij zich alleen met theologie en kerkelijk leven bezig hielden.

Kracht en kleur
Vanaf de start en de kraak van de kerk in 1974 werd al het werk door vrijwilligers verzet. Er is een gemeenschap gegroeid die heeft geleerd met vallen en opstaan om hart, handen en hoofd te verbinden. Naast het organiseren van de zondagse liturgie was er altijd ook praktisch werk aan de winkel. Niet alleen het schoonhouden en verhuren van de kerk, maar ook het technisch onderhoud was jarenlang het werk van de gemeenschap totdat Stadsherstel de eigenaar werd van het pand. Ieder gemeenschapslid droeg zijn steentje bij. Mede hierdoor is een gemeenschap gegroeid, die naast de zondagse vieringen gewend is om de handen uit de mouwen te steken en gemeenschap te zijn, voor elkaar en met elkaar.

In het begin schroomvol en geïnspireerd door de (toen nog) priestervoorgangers Ton Wiemers en Harris Brautigam, later zijn uit volle overtuiging leken voorgegaan in de kerk. Vanaf 1984 zijn er jaarlijkse verkiezingen van de vaste voorgangers.

Er werden in het begin uitgebreide discussies gevoerd zoals over het breken en delen door lekenvoorgangers, later ging dat meer over nieuwe liturgische teksten en over de naam en het geslacht van God.

Langzamerhand zijn er zaken vanzelfsprekend geworden die in het begin heikele onderwerpen waren. Zo is ook de helft van de voorgangers homo of lesbisch en dat kan volgend jaar weer anders zijn. Dat is iets dat geen rol speelt en daardoor juist weer wel. De Duif is bekend geworden dankzij de verbondsvieringen voor homo’s en lesbo’s en ook dankzij onze voorganger, cabaretier Jos Brink die als een van de eersten in Nederland het homo-zijn normaliseerde. Daarom wisten vele homo’s en lesbo’s zich welkom. Er is ruimte in De Duif om voor vele gezindten een liturgisch thuis te creëren. Wat je seksuele gerichtheid is, is geen issue meer.

Brede christelijke achtergrond
Was er in het begin nog discussie over de oecumene, als snel voelde de gemeente zich thuis bij de brede christelijke achtergrond van de verschillende voorgangers. Inmiddels zijn meerderen van hen ook met niet-christelijke tradities verbonden en is er vooral discussie over hoe we tegenover andere wereldreligies staan en hoeveel boeddhisme en islam we kunnen opnemen in De Duifliturgie.

Inspiratie uit andere religies
De laatste jaren zoeken een aantal voorgangers bewust het contact met andere religies. Soms is dat vanuit en in henzelf, twee van hen hebben een sterke band met het boeddhisme. Soms nemen zij meer impliciet elementen uit andere tradities op in de viering, door gebeden uit die traditie toe te voegen aan ons repertoire. Sommigen voelen zich geïnspireerd door poëzie, anderen organiseren een interreligieuze viering met islamitische gelovigen.

Staat van dienst
In De Duif hebben we inmiddels een aardige staat van dienst opgebouwd met samenwerkingen zoals de jaarlijkse stilteviering, betrokkenheid van asielzoekers, professionele theatermakers, yogaleraren, meditatieleraressen, muzikanten en zangers. Naast de gebruikelijke meer traditionele vieringen zijn deze vieringen telkens weer een feest van kracht en kleur en trekken we ook zo weer meer zoekende mensen naar De Duif.

(dv)