Mijlpaal of Merkteken

Ik heb het gered een jaar lang zonder mijn liefste te (over) leven.
Wat een marathon en wat wordt je daar moe van: met pijn en verdriet door de wereld sjouwen en net doen of dat gewoon is. Het voelt als een mijlpaal, alles een keer beleefd zonder haar, de seizoenen, de belangrijke dagen en niet te vergeten de corona pandemie.

Eenzaamheid
Een slechte combinatie is het, rouwen en 1,5 meter afstand houden, juist in deze tijd heb ik behoefte aan een arm om mijn schouder, een knuffel. Daar kan je nú ziek van worden, maar ik wordt héél ellendig van gebrek aan aanraking.
Je kunt het niet zien, maar het voelt alsof de eenzaamheid in mijn ziel is gekerfd, of het alleen zijn een wond is die diep binnen in mij zit, onzichtbaar voor de buitenwereld, maar voelbaar voor geliefden.

Gemis
Het is ook zo vreemd, want ogenschijnlijk heb ik het goed, ik woon in een mooi huis, heb materieel alles wat ik nodig heb, hoef mij geen zorgen te maken over inkomen zoals zoveel mensen om mij heen. Maar ik mis iemand die zó belangrijk voor mij was, ik was onderdeel van een geliefd wij en dat is voorbij.
Gelukkig ontdek ik steeds weer een nieuw pad op mijn weg naar verder. Deze week een ochtend met ons kleinste familiekindje. Zij heeft geen weet van afstand. Ze houd van knuffelen en kusjes net zoals ik.

Marina Slot
marinaslot@kpnmail.nl