Berichten

Een kruis langs de weg

Ik moet vanmorgen naar Enkhuizen en rijd langs de provinciale weg. Vlak voor het kruispunt waar ik altijd linksaf sla naar Hoogkarspel zie ik een klein natuurstenen kruis staan.

Monument
In de gauwigheid zie ik niet wat er op staat. Ik vermoed dat het voor een jong mens is die in het verkeer is omgekomen. Maar als ik het later opzoek, blijkt het een monument te zijn voor een jonge verzetsstrijder uit Venhuizen, Nico Broers 23 jaar oud. Achter dit kleine kruis en die paar woorden zit een persoonlijk verhaal van moed en levenslust maar ook van de dood in de ogen zien en sterven voor de vrijheid van anderen. De Passion langs de provinciale weg Hoorn-Enkhuizen!
Persoonlijke verhalen, daar gaat het om, want door die verhalen wordt de noodzaak om aan en voor vrede te werken helder.
Op 4 mei bij de dodenherdenking in de protestantse kerk op het Raadhuisplein in Hoogkarspel vertellen we die persoonlijke verhalen aan elkaar.

Kostbare vrede en vrijheid
Om stil te staan bij hoe kostbaar onze vrede en vrijheid is en hoeveel ( jonge) mensenlevens oorlog kost. Kom je daar ook om 19.00 u? Ook Nico Broers komt ter sprake om niet te vergeten.. Daarna gaan we met elkaar naar het monument om 2 minuten stil te staan bij de slachtoffers van toen en van nu.
In Westwoud is er ook een herdenkingsmoment in de protestantse kerk om 19.00 u. Omstreeks half 8 gaan de aanwezigen richting de Schalm en lopen vandaar naar het Heidens kerkhof naar het monument voor de stilte van 20.00 u.
Op dit kleine kerkhof liggen helaas drie slachtoffers begraven van geweld toen én nu: dr. Wytema, Hans Engel en Etienne de Boer. Gedenken om nooit te vergeten..

Ds.Marina
marinaslot@kpnmail.nl

Dol op onze mannen

Ja, daar kijk je van op, van zo’ n titel. Heeft de dominee dan toch een man? Neen, dat heeft ze niet, maar wij hebben wel twee mannen regelmatig over de vloer, vandaar ‘onze mannen’.

Wennen aan een kus
Het begon bij mij met een schilder, een hele bijzondere schilder, die mijn huis schilderde en met mij over filosofie debatteerde en mij boeken uitleende. Ook dronken wij samen wel een lekker glas wijn en dan ging het overal over, over liefde, relaties enz.
Toen wij in ons nieuwe huis kwamen wonen, bracht onze schilder zijn collega, de timmerman mee. Hij moest er nog even aan wennen dat wij elkaar met een kus begroeten maar dat was gauw gepiept.
Samen zijn ze allround! Alles wat er gedaan moet worden, gebeurt direct of op termijn. Die termijn kan wel eens wat langer duren want toen onze kastdeur niet liep, moesten we wel heel vaak bellen en appen voordat er actie werd ondernomen. Maar toen kwam onze man wel: stralend met een dikke kus en een boeket bloemen. En de kastdeur loopt weer als een zonnetje.

Welke schilder geeft jou een boeket als hij je hele huis heeft geschilderd?? Raad eens… De onze…

Jaloers
Toen we trouwden in Amsterdam waren ze er ook, wel een beetje te laat, want de een dacht dat het zo laat begon en de ander zo laat. En dan ben je wel eens echt te laat. Maar gelukkig was de taart nog niet op…
Mijn vrouw en ik zijn dol op onze mannen en zij op ons…
Jaloers?? Dat is ook de bedoeling van deze column, want het zijn ‘onze mannen’, maar je mag ze wel eens lenen. Alleen als ze er zelf zin in hebben, want daarom hebben ze zo’n plezier in hun werk.

Ds.Marina
marinaslot@kpnmail.nl

Lenteboeket

Ik zit in mijn werkkamer vlak achter de oude Westfriese Omringdijk te werken.
Onze buren en Marleen hebben van de voorzijde van de dijk een soort Keukenhof gemaakt door alle bolletjes in de grond te stoppen die je maar kunt bedenken in deze tijd.
Sneeuwklokken, krokussen, witte narcissen, gele narcissen, roze hyacinten en blauwe hyacinten, blauwe druifjes etc. Daarbij staat er nog een prachtige forsythiastruik te bloeien.

Verlegen
Dus we hebben een prachtig uitzicht en ik helemaal. Net als ik even opkijk komen er twee meisjes langs. De een staat wat verlegen te kijken, de ander heeft al het begin van een prachtig lenteboeket in de hand. Ze gaat daadkrachtig verder met plukken in ons tuintje.
Met zorg kiest ze de verschillende bloemen uit voor haar ruiker.
Ik veer op om haar te vertellen dat dát toch niet te bedoeling is van dit mooie dijkje.
Maar ga dan weer even zo snel zitten, wat zal ik haar plezier bederven.
Ik zie dat ze met zorg bezig is, hier een bloempje, daar een en het geheel maakt geen inbreuk op onze bloemenweelde.
Ik kan mij nog herinneren dat ik ook zo iets wilde doen, maar nooit durfde omdat er dan altijd wel iemand de deur uitstoof om mij terecht te wijzen.

Bloemen plukken
Ik blijf zitten en geniet van het gezicht, een meisje dat aan het bloemen plukken is, voor wie zou het zijn? Voor haar moeder of haar vader, voor haar zieke oma of opa, je kunt er allerlei fantasieën op los laten.
Het is een mooi boeket geworden en ze stapt er blij mee weg.
Wat heerlijk dat zij wel durfde te doen wat ze wilde: een mooi boeket maken voor iemand van wie ze houdt.
Mooi lenteweer en geniet van alle bloemen!

Ds.Marina
marinaslot@kpnmail.nl

Poezenoppas

Toen mijn vrouw en ik elkaar ontmoetten, was zij net van plan om een nieuw katje te nemen. Haar kat was overreden en zij wilde graag weer een nieuwe huisgenoot. Zonder dieren is het zo stil in huis. Ik moest helaas direct zeggen dat zij moest kiezen voor een kat of voor mij, want alletwee gaat niet zo goed samen.

Ik ben na 15 jaar een heerlijke rode jeweetwel kater te hebben gehad, ernstig allergisch geraakt voor kattenharen. De laatste jaren van mijn Tommy had ik wel wat minder lucht als gebruikelijk en ik dacht dat het kwam door de ouderdom en alle losse haartjes. En wegdoen, ho maar natuurlijk. Maar toen hij overleden was, kreeg ik weer heerlijk veel zuurstof in de longen. Dus na nog één keer een logeerpartij van een andere kat, wist ik het wel. Dit niet meer. En dat terwijl ik zo dol ben op dieren.

Nu hebben vriendinnen van ons twee jonge katjes en dat is ontzettend leuk. En zij wilden na 6 maanden ouderschap wel weer even de Noorse sneeuw in. Maar ja, hoe moet dat?  Mijn vrouw is permanent bij de katjes en ik wilde ook. Nu blijkt dat na een middag, avond en nacht het toch niet zo gezond voor mij te zijn. En warempel, wij zijn er helemaal van ontregeld.

Vanmorgen zei ik: we gaan leuk afspraakjes maken met elkaar. Maar gek is het wel na ruim 3 jaar samenwonen.
Morgen komt ze na de viering naar mij toe en komt ze bij mij eten. Hoe we het de rest van de week doen, zien we wel. Het lijkt wel verkeringstijd en dat is ook weer spannend.
Zo kunnen kleine katjes heel wat teweeg brengen in het leven van twee volwassen vrouwen.

Ds.Marina
marinaslot@kpnmail.nl

Sterk en dapper

Sterk en dapper, dat is thema van de 40-dagentijd voor Pasen in de protestantse kerk. En ook ons thema hier in Hoogkarspel en Westwoud. Beelden genoeg bij deze twee woorden: sterk en dapper, niet alleen bijbelse beelden van Jezus die getergd wordt in de woestijn door de duivel, maar ook blijft bij waar hij voor staat.

Verweer
Maar ook hedendaagse plaatjes, teksten, filmpjes uit het dagelijks leven trekken aan mij voorbij.  Want wat zijn er veel mensen die sterk en dapper de slechte boodschap over hun gezondheid aannemen! Wat zijn er dappere mensen die zich te weer stellen tegen politici die oproepen tot discriminatie en racisme, tot haat en antisemitisme, tot uitsluiting van elke gelovige moslim. Wat zijn mensen sterk en dapper in hun verweer tegen onderdrukkende regimes en wat gaan vrouwen en meisjes in ontwikkelingslanden sterk en dapper  voor onderwijs en ontwikkeling.
Wat een sterke en dappere kinderen zijn er op deze wereld en in ons dorp, na tegenslagen en soms met angst in hun lijf, maar ook weer vrolijk stappen zij de wereld in. Wat vechten Indianen voor hun heilige grond waar nu een pijpleiding over gaat lopen. Ze vechten in het grootste democratische land van de wereld tegen een president die op een vreselijke manier over vrouwen spreekt en ze ook zo bejegend.

Onder druk
Daar in het land waar voor velen in de jaren 50 en later de vrijheid begon, staan vrijheid van pers en het vrije woord onder druk en toch blijven overal journalisten opstaan om de waarheid boven tafel te krijgen.

Schrijvers, dichters, kunstenaars krijgen weer een rol in het ontmaskeren van het kwaad in de wereld. Het is een tijd om sterk en dapper te zijn en niet te duiken en angstig te worden.

Want er zijn heel veel mensen van goede wil in deze wereld. Goddank!

Ds. Marina
marinaslot@kpnmail.nl

Uitzwaaien

Ze is bijna 26 jaar, dapper en moedig stapt ze de wereld in, heeft alles achter zich gelaten.
We staan op Schiphol met familie en vriendinnen en genieten nog even van elkaars gezelschap.
Iemand vraagt: “Heb je je sleutels?”
“Welke?” is het antwoord.
Haar huis is opgeruimd, de fiets is verkocht en dan heb je niet één sleutel meer. Moeilijk voor te stellen voor ons mensen die toch wel leven met enig bezit.

Ontmoeting en samenzijn
Ze gaat naar Suriname om daar te wonen en te leven. Het land waar ze zich gelukkig voelt door de temperatuur, door de mensen, het gebrek aan agendadruk, de tijd voor ontmoeting en samenzijn.
Ze gaat vrijwilligerswerk doen en uitrusten van een lange en intensieve periode met veel werk en zorg.
En ze gaat op zoek naar haar passie in het leven, alle diploma’s zijn opgeborgen in een verhuisdoos, want die hebben haar nog niet gebracht bij wat ze werkelijk wil.

Erwtensoep
Een van de vriendinnen zegt: leef je dromen!
En dan is het zover, tranen vloeien en met een dikke brok in mijn keel, zwaai ik haar uit.
De ‘kleine’ die geen kleine meer is, maar een vrouw van de wereld die kiest voor een eigen bestaan op een andere plek in de wereld, ver weg van dat koude Holland.
Hoewel ze bij onze laatste lunch wel erwtensoep nam, nog even dat lekkere Hollandse eten…
Communicatie kan tegenwoordig over de hele wereld zelfs met beeld, maar wat zal ik haar missen.
Maar wat het belangrijkste is, is dat zij heel, heel blij is daar.

Ds.Marina
marinaslot@kpnmail.nl

Trots en blij

Marina Slot in item op RTV N-Holland, 16 januari 2017

© RTV Noord-Holland

Vorige week was ik zomaar even op tv, bij Noord-Hollandse Buurten van RTV Noord-Holland. Omdat ze in ons buurtje in Oud Hoorn langskwamen en daar ook o.a. een dominee met haar vrouw hadden gespot. En tot mijn verbazing en blijdschap kreeg ik de leukste reacties: blije reacties van bewoners van het Noorderlandhuis tijdens de viering van afgelopen donderdag, een telefoontje van een gemeentelid, een lid van de RK kerk op het parkeerterrein in Hoogkarspel, appjes. en reacties op Facebook van collega’s, oud-collega’s, gemeenteleden en parochianen uit Westwoud en Hoogkarspel. Trots en blij dat hun dominee, de dominee van het dorp zo mooi gefilmd is.

Liefde van God
Dat roept dankbaarheid op bij mij, ik voel me onderdeel van het grotere geheel van de kerken en de dorpen…
En ik voel ook dat ik bezig mag zijn met de liefde van God en dat mensen er wat aan hebben in hun dagelijks leven. Niet alleen jullie zijn trots en blij, maar ik ook.
Trots op de mensen in het dorp, op de bijzondere en inspirerende gesprekken, activiteiten en (oecumenische) vieringen, op wat we allemaal hebben bereikt met elkaar in de afgelopen jaren.
De verbinding die er weer is en de gemeenschap die zichtbaar en voelbaar is.
Een van mijn collega’s noemde dat wij toch wel een hechte gemeenschap zijn, en dat doet goed, heel goed. Bedankt! Allemaal!

Ds Marina
marinaslot@kpnmail.nl

Reportage terugkijken op RTV N-Holland (vanaf 08:15)

– – – – – – –

Naschrift bij de vorige column Het wonder van Wittem.
Ik heb aan de kloosterboekhandel mijn column gestuurd met de vraag of ik het boekje over de werken van Barmhartigheid kon betalen.
Als antwoord kreeg ik onderstaande mail terug.

Beste Marina!
Dank voor dit mooie verhaal!
Er zijn nog eerlijke mensen in deze wereld en dit is in inderdaad een wonderlijk verhaal. U komt ongetwijfeld nog eens in Wittem. Dan komt het wel goed. Voor nu schenk ik U dit boekje en hoop dat U nog lang door mag gaan met uw goede en belangrijke werk!
Met veel groeten, G. Prickaerts

Het wonder van Wittem

jaar-van-de-barmhartigheidVlak voor de grote kerstdrukte waren wij even een paar dagen in Limburg en bezochten de abdij van Wittem. De expositie van kerststallen stelde ons in staat om de prachtige, indrukwekkende bibliotheek te bekijken van dit immense klooster.
Vanuit dit klooster is de missie en evangelisatie van Brazilië, Argentinië en Japan grondig aangepakt. En als je nu bedenkt dat er nog 5 broeders wonen in dit gigantische complex, is dat wel een enorme teruggang.
De vieringen in het nieuwe kerkgebouw worden druk bezocht, een groot parkeerterrein vol auto’s en het was dringen bij de reserveringen voor de kerstnacht en kerstochtend vieringen.

Barmhartigheid
Een hele mooie abdijwinkel bevatte prachtige kaarten, kalenders en boeken, up to date theologie, een lust voor het oog.
Eén boekje viel me op omdat het als titel had het ‘Jaar van de Barmhartigheid, tien verhalen als opstap.’ Ik heb het niet opgepakt, maar mijn gedachten gingen er wel naar uit, omdat wij in 2017 als thema voor de oecumenische vieringen in Westwoud de werken van Barmhartigheid hebben uitgekozen.

Wonder
Na een mooie ochtend van kijken in de oudere kapellen en kerken van het klooster, kwamen we thuis in ons logeeradres en wat een wonder! Dat kleine boekje over Barmhartigheid bevindt zich in de tas van mijn vrouw. Ik zeg nog: heb jij dat voor mij gekocht? Maar ze zegt: nee, ik heb alleen kaarten gekocht in de winkel.
Ik kijk in het boekje en zie de inlegger met prijs er nog in zitten.

Is dat nu geen wonder, ik heb een mooi boekje meegekregen en moet ik het nu wel of niet betalen? Want dit wonder kost wat!
Ik wens u een wonderlijk mooi en gezond Nieuwjaar toe en veel Barmhartigheid die je zo maar toevalt. Ik heb ervaring!

Ds. Marina
marinaslot@kpnmail.nl

Staat de kribbe al klaar?

de-kribbe-2016Wat heb ik toch eigenlijk een ongewoon beroep, al twee maanden ben ik bezig met de kerst, ik zing in twee koren kerstmuziek, ben bezig met de voorbereiding van de kerstzangviering, het kerstdiner in de herberg, het gelegenheidskoor en vier kerstvieringen,
En het gesprek gaat zelfs thuis over of er al een echt kindje Jezus is gevonden in Westwoud en of de kribbe al klaar staat.
Ik geniet ervan dat dit zo is, al die mooie muziek en toch een beetje leven in de verwachting van…
En dat terwijl velen van u met andere voorbereidingen bezig zijn, zoals: wie nodigen we uit met de kerst, of word ìk wel uitgenodigd met kerst? Nemen we een echte kerstboom dit jaar of halen we de kunstkerstboom weer van de zolder? Wat gaan we eten in dat lange weekend, dat begint met de kerstavond op zaterdag? En gaan we naar de kerk die avond en naar welke kerk, naar welke viering?

Glühwein
Soms voelt het ook wel raar zoals nu, ik zit in de kerk van Hoogkarspel te werken. Af en toe heb ik het gevoel dat ik een beetje woon in de kerk.
Als ik bij de supermarkt kom, zie ik veel kerstlekkers liggen en wat luxere producten dan anders, maar ik doe er niks mee.
Mijn kerst ziet er zo uit: na een week van vieringen met jong en oud en voorbereiding om alles tot in de puntjes te laten verlopen, ga ik op kerstavond om 18.00 u naar Westwoud. En dan ben ik lang niet de eerste in die grote RK kerk. De koren staan al klaar en gaan om half zeven zingen. We vieren een prachtige Jongeren en kinderkerst en ik neem gauw een kopje koffie en een kerstbroodje en race naar Hoogkarspel voor de kerstnachtviering met het Byzantijnse koor Indrik.
Als het vredeslicht en het kerstkind zijn aangekomen en aan het eind van de avond de glühwein is uitgeschonken, ben ik klaar. Mooi werk, toch!
Iedereen een mooie en liefdevolle kerst toegewenst en tot in het nieuwe jaar.

Ds.Marina
marinaslot@kpnmail.nl

Over de liefde

Laatst vroeg iemand aan mij waarom ik het in de viering en ook in mijn column altijd over de liefde heb. Ik moest daar even over nadenken.
Het meest voor de hand liggende antwoord is dat er in de wereld zoveel onvrede, haat en oorlog is en dat we daarom wel een beetje tegengif kunnen gebruiken.

Onherbergzame wereld
Nu het Advent is en we de komst van een kind verwachten, een kind dat de wereld iets heel anders heeft gegeven dan waar men op hoopte, kan ik het beter uitleggen.
Neen, Jezus van Nazareth werd geen leider met spierballentaal en manipulaties, geen koning die elke dag moest laten zien wat hij waard was.
Jezus van Nazareth werd mens onder de mensen, met geboortepijn en ter wereld gekomen in een onherbergzame wereld. Hij leefde onder ons en was een mens van vlees en bloed. En toch was hij ook anders.

Zoeker naar liefde en recht
Hij had aandacht voor de mens die hij ontmoette, hij was bezig om mensen bewust te maken van wat ze met zichzelf en met elkaar doen. Dat je de kant op kan gaan van elkaar dwarsliggen, elkaar pijn doen of dat je elkaar kunt helpen, liefhebben.
Dat je kan kiezen voor een leven van liefde, vrede en gerechtigheid of dat je je kan laten leiden door het kwaad, het boze, de schaduw in je zelf.
Ik ben een volgeling van die zoeker naar liefde en recht. Ik probeer zo goed en zo kwaad als het gaat die weg ook te volgen.
Dus gaat het er elke dag bij mij over, over de liefde ….Mij verveelt het nooit.
En u???

Ds.Marina
marinaslot@kpnmail.nl