Vorm en inhoud

Vorm en inhoud gaat over regels en de ruimte die er is hoe daar mee om te gaan. Eberhard was een burgervader die zelf inhoud gaf en paste voor een deel de regels toe op zijn eigen manier. 

In een grijs verleden wisten we ook precies hoe om te gaan met de vrije zondag. Dat ging, zoals dat nu genoemd wordt, volgens de Joods-Christelijke tradities.
In de beroemde of beruchte 60-er en 70-er jaren van de vorige eeuw werden tussen de christelijke gereformeerde en hervormde leiders met de gelovigen heftige discussies gevoerd of je nu wel mocht fietsen, spelen of televisie kijken. Kortom of een ander wel door jouw doen aan het werk gezet mocht worden op de vrije zondag. De vorm en de regels werden belangrijker dan de inhoud.
Zelf had ik een liberale moeder die geloofde in de vrijheid en de eigen verantwoordelijkheid voor de invulling van je eigen geloof en intenties. Het heeft mij gevormd tot iemand met een gevoel voor vrijheid en ruimte voor zich zelf en een gevoel van ruimte en vrijheid geven aan een ander. Door de vorm heen kijken en weten of de intentie zuiver was. De inhoud als kern.

De tekstlezingen gaan over de regels van de sabbat en het zich niet houden aan de regels door de leerlingen. Ze doen niets verkeerds. En over Gods nieuwe afspraak en de toepassing en verandering van regels in de loop van de tijd.

De Bijbel met Pasen
De invulling van de sabbat leidt tot kritiek op Jezus in de lezing uit Matheus Als blijkt dat hij coulance heeft bij de toepassing van de regels op basis van rechtvaardigheid en begrip.
Wat daaruit ontstaat leidt tot verharding van standpunten. Ook tussen Jezus en de farizeeën. Ze blijven op hun eigen strepen staan. En dat leidt nooit naar een positieve oplossing zoals we ook lezen in de Bijbel met Pasen.
In Nederland heeft die discussie over vorm en regels in de kerk, ook over de zondag niet tot iets positiefs geleid. Onder andere door verstarring van twee kanten is er een leegloop ontstaan. Hierbij is bij de wegblijvers een idee over de gelovigen oude stijl blijven hangen. En daarmee ook over de gemeenschap in de oude stijl. De buitenkerkelijken weten ons te vertellen wat de kerk van nu precies is en hoe het zit met God, de zonde en de hemel en de hel.
Dus hoe wij heden ten dage de kerk vorm geven is blijkbaar niet meer of onvoldoende bekend. Wij vinden overigens dat de inhoud van het geloof en de viering al niet meer lijkt op die van vroeger. Dat vinden wij!
De keren dat het mij lukt om iemand die tijden niet meer in de kerk is geweest mee te nemen, krijg ik tot mijn teleurstelling de reactie dat viering toch nog behoorlijk op de kerk van vroeger lijkt.
Blijkbaar zitten die indrukken zo diep dat ze niet door hun idee over de vorm heen kunnen kijken. Ze wisten hopelijk wel van Gods nieuwe afspraak uit de Hebreeën. Maar niet dat ook afspraken met de tijd meegaan.

Leerhuis
Tijdens de vier boeiende, interessante en eigentijdse avonden in het leerhuis over Augustinus met Bart-Jan van Gaart leerden we onder andere over de apofatische methode. Hierbij probeer je door te omschrijven wat het niet is (zoals liefde) dichter bij de betekenis te komen dan te omschrijven wat liefde wel is. Wij luisterden naar het liefdeslied van de Poema’s “Zij maakt het verschil” waarin gezongen wordt wat de geliefde vooral niet is. En daardoor duidelijker wordt wat zij wel betekent voor hem.
In het lied Wat ik helemaal niet ben van Stef Boss waar we naar geluisterd hebben wordt voor een deel dezelfde vorm gehanteerd.

Wat ik helemaal niet ben

Ik ben de liefde, wordt gezegd.
Gewapend tot de tanden.
De pispaal voor de een,
De richtlijn voor de ander.
Ik voel me eenzaam en onzichtbaar.
Al ben ik ook bekend.
Er is teveel van mij gemaakt
Wat ik helemaal niet ben

Toch, naar buiten uit zullen we met elkaar een vorm moeten vinden om duidelijk te maken wat God, de onnoembare, de eeuwige, wèl voor ons is. Wat dat voor ons inhoudt. En dat het vooral leidt tot het zijn van een gemeenschap die door een geest van verbondenheid en oprechte betrokkenheid in de viering diepgang in je leven brengt. Vorm en inhoud.
Voor iedereen jong en oud, ongeacht je achtergrond en wie of wat je ook bent. Een open en gastvrije geloofsgemeenschap zoals hier in de Duif.

Fundering
Van de Duif naar de druif lijkt een rare overstap maar ik kom zo weer bij de Duif terug.
Voordat een druif geoogst kan worden is er inzet en uitvoerend werk nodig en vervolgens ook toewijding om tot een mooie wijn te komen. Die kan weer in een vorm gegoten worden waar ook een ziel in zit. De bodem van de fles. De fundering.

Zo gaat het ook in de Duif. Er is gezamenlijke inzet nodig om wekelijks een viering te kunnen houden. En zo doende oprecht contact met elkaar te kunnen houden en te onderhouden.
We hebben gelukkig steeds weer een kleine groep die dat kan opbrengen. Maar we verwelkomen graag de mensen die binnen hun mogelijkheden op zondag mee willen helpen de viering mogelijk te maken. Gegoten in een vorm waar ook een ziel in zit. De viering met velen als fundering.

Bemiddelaar
Bezieling tussen vorm en inhoud. De ziel als bemiddelaar tussen vorm en inhoud.
Zoals gemeld in het welkom van vandaag en zoals verkondigd in de tijd van Jezus. Iedereen is welkom. Wie of wat je ook bent. Met geloof in onze gemeenschap en inzetbaarheid daarvoor. Bezieling en gemeenschap zijn.
In vorm EN in inhoud.
Moge dat ook zo zijn en blijven in de Duif.
Laten we dat blijven uitdragen.

– – – – – – –
Vieringteksten, context rond deze overweging (PDF)

Alle Overwegingen in 2017