Zichtbaar en onzeker

Alles wordt zichtbaar in deze dagen. Al onze moeiten en onze pijn, overmoed, irritant gedrag, de eenzaamheid én de echte nood van mensen. Wij leren elkaar kennen hier in dit land, wij lijken wel één grote familie geworden.

Familie
Met die stoere zoon die zich van niemand iets aantrekt. Hij weet het altijd beter. En dat zorgzame zusje die zich ergert aan de grootspraak van die stomme gast en toch van hem houdt. De neef die niet wil deugen.
Onze kwetsbare broer die de professionele opvang mist omdat zijn aandoening hem zonder hun hulp compleet uit zijn evenwicht brengt.
Moeder weet het eten niet aan te slepen en is door alle voorraden snel door haar maandelijkse geld heen. En vader spreekt meestal rustig, soms boos en driftig het gezin toe om vol te houden, om elkaar geen kwaad te doen door onbedachtzaamheid, door ‘de schijt aan’ houding.
Oma en opa zitten alleen, opgehokt, blij met elk levensteken van de kinderen en kleinkinderen. In angst en onzekerheid over hun eigen leven en dat van hun geliefden.

Leef in liefde
Een dódelijke griep raast door de wereld en door ons land.
Zet je oren en ogen wijd open! Wees bang en onzeker en overschreeuw jezelf niet. Leef in liefde op de vierkante meter. Met wat gekibbel moet dat kunnen…
Zullen we nu vanuit onze collectieve puberteit samen écht volwassen worden?

Marina Slot
marinaslot@kpnmail.nl